ییلاق‌های اطراف شیراز
شیراز شهر رازی که همیشه به شب‌زنده‌داری‌ها و مردم خونگرم و مهمان‌نوازی معروف است، پوشش‌دهنده هر نوع سلیقه‌ای برای تفریح است. مقبره حافظ و سعدی و خواجو برای آنهایی که طبع لطیف‌تری دارند، باغ‌های ارم و جنت و دلگشا برای دوستداران فضای سبز، مرکز خریدهای گوناگون برای طرفداران خرید و طبیعتی بکر و بی‌نظیر در اطراف شهر برای آنهایی که دوستدار لطافت و سبکی هوای اطراف شهر و آرامش آن هستند.
نگاهی به سرفصل‌ها
ییلاق‌های اطراف شیراز؛ تنگ براق (تنگه براق)
روستایی در شمال غربی شیراز که سال تاسیس آن مربوط به سال ۱۲۴۰ هجری شمسی برمی‌گردد و به وسیله عسگرخان محمد زمانلو به روستایی مناسب برای زندگی تبدیل شد. تنگه براق (تنگ براق) نامیست که احتمالا اخیرا در خیلی از صفحات تورهای گردشگری دیده‌اید؛ روستایی در ۲۰۰ کیلومتری شهر شیراز از توابع اقلید.
بیشترین عکس‌هایی که در صفحات مجازی از تنگ براق دست به دست می‌شود، مربوط به دره‌ای با آبشار بکر و زیبا و آب‌های روان و تمیز آنجاست که مسافران از بالای صخره‌های غارهای آهکی‌اش از ارتفاعی تقریبا ۱۰۰ متری به درون آب‌های رودخانه‌ای شیرجه می‌زنند که در انتها به رود کر می‌رسد. این ارتفاع ۱۰۰ متری به وسیله آبی که از همان آبشار جاری می‌شود، در دل کوه به وجود آمده است.
خنکی آب‌و‌هوا و حس خوب این مکان جذاب حتی از عکس‌هایش هم قابل انتقال است. تنگه براق به آبشار، غارها، درختانی با رنگ‌های سبز مختلف و طبیعت بکر معروف است. جایی که احتمالا شما با رویش گیاهان مختلف بر روی تمام سنگ‌ها و صخره‌ها روبهرو هستید.
با توجه به معروف بودن اردیبهشت شیراز بین همگان، باید انتظار داشت که شهرها و طبیعت اطراف این شهر دلبر هم در اردیبهشت، بهشت برینی باشند بر روی زمین! بهترین زمان مسافرت به تنگ براق فصل بهار است. اگر چه در تابستان هم همچنان هوای خنکی دارد. پاییز و زمستان‌های این روستای ییلاقی اما بسیار سرد و یخبندان است.
در این روستا یک جاذبه تاریخی با قدمت زیاد هم وجود دارد؛ سنگ نبشته‌ای باستانی به زبان پهلوی ساسانی.
از مردم فوق‌العاده مهمان‌نواز تنگه براق هم نمی‌توان به هیچ عنوان چشم‌پوشی کرد. مردمی بسیار خونگرم که از هیچ راهنمایی و کمکی دریغ نمی‌کنند.
اگر قصد اقامت در تنگ براق را داشتید، خانه‌های محلی آنجا آماده پذیرایی هستند اما امکان چادر زدن در مناطق امن روستا هم وجود دارد. اگر چه در صورت تمایل شما می‌توانید برای اقامت به شهرها و روستاهای اطراف هم سری بزنید.
مسیرهای مختلفی برای رسیدن به این روستای بکر با آن درختان سر‌به‌فلک‌کشیده‌اش وجود دارد. ولی بهترین مسیر برای رفتن به این ییلاق زیبا مسیر کامفیروز است. قطعا اسم برنج کامفیروزی به گوشتان خورده است! تقریبا نیم ساعت رانندگی با سرعت آهسته (به دلیل آسفالت نبودن راه) لازم دارید تا از زمین‌های شالی و برنج‌کاری استان فارس با آن بوی مطبوعی که در فضای جاده پر‌پیچ‌و‌خمش پخش شده است به این مکان بکر برسید.
وسایل ضروری مناسب برای یک سفر نصف روز به تنگ براق شامل یک دست کامل لباس اضافی، یک ضد آفتاب با UV +500 برای محافظت از پوست صورت و بدن‌تان، آب خنک قابل آشامیدن، کلاه و عینک آفتابی، پاوربانک، کفش مناسب کوهنوردی، غذای سبک ترجیحا به صورت ساندویچ و در نهایت کیسه زباله برای جمع کردن زباله‌هایی که خودتان تولید کردید.
ییلاق‌های اطراف شیراز؛ بهشت گمشده
از ییلاق‌های اطراف شیراز و شهرستان مرودشت، بهشت گمشده (اسم اصلی آن تنگ بستانک) است؛ همان طور که از اسمش پیداست اینجا بهشتی است که از دید خیلی‌ها محفوظ مانده. بهشت گمشده به مجموعه ییلاقاتی گفته می‌شود که از چند قسمت مختلف تشکیل شده است؛ کوچه‌باغ‌های روستایی جیدزار و اطراف آن، آبشار، جنگل‌های بلوط با هوایی مطبوع و دریاچه سد درودزن.
شما در بهشت گمشده قطعا از دیدن این همه تفاوت در پوشش گیاهی شگفت‌زده خواهید شد؛ درختان بادام، سپیدار، چنار، پسته و گردو که وجود همگی در کنار هم، هماهنگی آرامش‌بخشی را به ارمغان آورده است. بوی خاک نمدار و خزه‌های پایین ساقه‌های تنومند درختان در تمام بخش‌های بهشت گمشده هر طور شده راه خودش را به سمت بینی شما پیدا می‌کند تا شما را لبریز از حس تازگی کند.
اگر از پوشش جانوری بهشت گمشده هم بخواهید اطلاعاتی کسب کنید، باید بدانید که احتمالا در آنجا با بز وحشی، خرگوش، سنجاب، سمور، روباه، کبک و احتمالا خرس قهوه‌ای روبهرو می‌شوید. وجود این همه گیاهان و جانوران گوناگون شاید یکی از هزاران دلایلی است که خیلی از مردم تنگ بستانک را به بهشت گمشده (یا همان عروس استان فارس) می‌شناسند! منطقه‌ای حفاظت‌شده با ۱۵ هزار هکتار وسعت!
هنگامی که به این ییلاق‌هایی که حدودا یک ساعت و نیم با شیراز فاصله دارد می‌رسیم، اصلا انگار نه انگار که چند دقیقه پیش در فضای شهری مرکز استان بودیم. یک طبیعت آرام که فقط صدای موج‌های ریز دریاچه درودزن در آن به گوش می‌رسد و گهگاهی هم صدای کبوتری که در نزدیکی‌مان در حال پرواز است.
جالب است بدانید که آب رودخانه تنگ بستانک با لوله‌کشی به روستاهای اطراف فرستاده می‌شود و طبعا مردم خونگرم آن منطقه از این آب باکیفیت و طبیعی استفاده می‌کنند. از این آبشار تا سرچشمه‌اش حدود سه کیلومتر راه است که در انتهای مسیر شما با یک منظره خارق‌العاده روبهرو می‌شوید که به دلیل نزدیک بودن به خانه‌های افراد محلی و بومی روستای جیدرزار برای برپا کردن چادر و یا کمپ کردن محل مناسبی است. بعد از آن هم آرام آرام به باغ‌های گردو و سیب می‌رسید.
در اطراف بهشت گمشده جاذبه‌های تاریخی مختلفی وجود دارد از جمله تخت جمشید و نقش رستم که تقریبا ۱۰۰ کیلومتر با آنجا فاصله دارند.
برای اقامت در خود بهشت گمشده یا همان تنگ بستانک، تنها راه چادر زدن است. اما اگر تمایلی به کمپ کردن نداشتید، می‌توانید با اندکی رانندگی به مرودشت برگردید و در آنجا اقامت کنید.
برای رسیدن به بهشت گمشده جذاب راه‌های متعددی وجود دارد. اما بهترین و امن‌ترین مسیر از طریق مرودشت است. شما از شیراز تا مرودشت ۳۵ کیلومتر فاصله دارید و از مرودشت تا بهشت گمشده هم ۱۱۰ کیلومتر؛ البته بعد از گذشتن از سد درودزن و شهر کامفیروز. این منطقه از جمله مناطقی است که شما حتی از مسیر هم لذت می‌برید. بعضی‌ها می‌گویند دموی جاده چالوس در استان فارس، همین ییلاقات بهشت گمشده است!
وسایل ضروری برای هر شخصی که قصد سفر به این منطقه جذاب را دارد، شامل یک جفت کفش مناسب پیاده‌روی و یا حتی کوهنوردی، پاوربانک، کرم ضد آفتاب، آب شرب، کلاه و عینک آفتابی و مقداری غذا است.
ییلاق‌های اطراف شیراز؛ تنگه هایقر
تا اینجای کار از ییلاقاتی برایتان گفتیم که بیشتر دارای فضاهای سرسبز و درختان متراکم بودند. اما حالا نوبت به تنگه هایقر می‌رسد. تاقدیس‌هایی (یا به زبانی ساده‌تر شکاف‌ها و فرورفتگی‌های بین کوه‌ها) که در دل کوه‌های استان فارس با ارتفاع‌های مختلف و اغلب وحشتناک به وجود آمده است و فضای کاملا متفاوتی دارد.
جالب است بدانید که هایقر در لغت به معنی مردن است و این تنگه را به این دلیل تنگه هایقر می‌نامند که زمانی سربازان سپاه ایران، سربازان انگلیسی که به ایران حمله کرده بودند را در این تنگه تار و مار کردند و سپس به این منظور که به بقیه هم‌رزمان خود خبر دهند فریاد می‌زدند هایقر! یعنی مرگ!
این تنگه که نتیجه دگرگونی‌ها و تغییرات زمین است در جنوب غربی شهرستان فیروزآباد و در جاده جهرم قرار دارد و رودخانه قره آغاج را در دل خود دارد که به خلیج فارس منتهی می‌شود.
تنگه هایقر به گرند کنیون ایران معروف است. گرند کنیون در واقع نام یک تنگه در کشور آمریکاست و به عنوان عظیم‌ترین شکاف جهان شناخته می‌شود. تنگه هایقر به نوعی ایرانیزه شده همان گرند کنیون آمریکاست.
تفاوت بسیار مهم این مکان با مکان‌هایی که در بالا ذکر شد در این است که این مکان دارای درجه سختی نسبتا بالایی است. به احتمال زیاد شما به تنهایی قادر به رفتن به این منطقه نیستید و حتما باید با تورهای طبیعت‌گردی که افراد متخصص و تورلیدرهای مخصوص را همراه با خود دارند به آنجا سفر کنید.
به خاطر فضای کوهستانی تنگه هایقر نباید از دیدن موجوداتی مثل مار و عقرب و رتیل تعجب یا وحشت کنید. اینها عضو جدانشدنی پوشش جانوری این تنگه است و در واقع، این شما هستید که وارد قلمروی آنها شده‌اید!
در این تنگه بیشترین صدایی که به گوشتان می‌رسد، صدای امواج با قدرت رودخانه قره آغاج است که به بدنه کوه و صخره‌ها می‌خورد. پیشنهاد ما به شما این است که برای بازدید از این تنگه حتما در بهار برنامه‌ریزی کنید و یک نوشیدنی خنک مثل عرق بیدمشک و نسترن یا گلاب و زعفران همراه خود داشته باشید. نوشیدن یک شربت خنک و بهاری در بالای صخره‌ها با چشم‌انداز کوهستانی و رودخانه‌ای که در میانه آن می‌گذرد، تبدیل به یک صحنه فراموش‌نشدنی در طول عمرتان می‌شود.
تنگه هایقر خالی از سکنه است. کسی در آنجا زندگی نمی‌کند و هیچ آبادی در آنجا وجود ندارد.
برای رسیدن به تنگه هایقر باید از شیراز به سمت فیروزآباد حرکت کنید. ۱۵۰ کیلومتر مسافت را که طی کردید، به فیروزآباد می‌رسید. سپس فیروزآباد را رد کرده و به سمت جاده قیروکارزین می‌روید. حال باید به دنبال تابلوی قیر-هنگام-فیروزآباد باشید. بعد از آن با طی کردن ۲۵ کیلومتر تابلوی تاسیسات هایقر را می‌بینید.
نکته: باید این نکته را حتما قبل از رفتن به آنجا بدانید که این تنگه هیچ گونه امکانات رفاهی ندارد و کاملا در دل طبیعت استان فارس قرار دارد؛ پس هر آنچه که مورد نیازتان است را به همراه داشته باشید؛ کرم ضد آفتاب، پاوربانک، کلاه، چراغ قوه، عینک، کفش مناسب کوهنوردی، آب شرب و آب برای شستشو، دستمال، کیسه خواب، غذا، صابون یا محلول ضدعفونی کننده دست، کیسه پلاستیک.
بیشترین تاکید افرادی که تا به حال این تنگه را دیده‌اند این بوده که حتما از ضد آفتابی با UV بالا استفاده کنید.
ییلاق‌های اطراف شیراز؛ قلات
نام روستای قلات قطعا به گوش خیلی‌ها خورده است. یک منطقه روستایی توریستی نزدیک سپیدان که بین استان کهگیلویه و بویراحمد و فارس قرار گرفته. اینجا بر خلاف گزینه‌های قبلی یک منطقه چهار فصل است. با اینکه روستای قلات در اصل یک منطقه ییلاقی تمام و کمال است اما در پاییز و حتی زمستان هم صفای خودش را دارد.
در بهار و تابستان، شما با یک هوای خنک و شادی‌آور در قلات روبهرو هستید. قطرات معلق در هوای آب آبشار روستای قلات، باعث سبکی و خنکی هوای آنجا شده و پوستتان را مور مور می‌کند. در پاییز و زمستان اما با هوای سرد ولی همیشه مرطوب و بارانی روبهرو هستید. اگر در روزهای پایانی سال قصد دیدن این روستا را داشتید حتما باید پوتین، چکمه و یا هر نوع کفشی که در برابر نفوذ آب مقاوم است را به پا داشته باشید.
پیشنهاد بهاری و تابستانی پینورست به شما نوشیدن یک لیوان دوغ خنک بعد از ناهار در هر کدام از رستوران‌های قلات است. در پاییز و زمستان، پیشنهاد ما به شما نوشیدن یک لیوان چای دارچین دبش بعد از ناهارتان است که معمولا رستوران‌ها با مبلغ ناچیزی برایتان سرو می‌کنند.
یک تفاوت اساسی روستای قلات با موارد بالا این است که روستای قلات دارای ۲ بخش کاملا مجزاست؛ بافت قدیم و بافت نو.
شما در بافت نو شاهد ۴ پارکینگ و تعدادی رستوران مدرن هستید و وسایل و امکانات رفاهی به صورت کامل برایتان مهیاست. در بافت قدیم اما بیشتر رستوران‌ها و کافه‌ها و البته اقامتگاه‌های بومگردی واقع شده است. ماشینتان را در پارکینگ‌های بافت نو گذاشته و پیاده به سمت بافت قدیم قلات راه می‌افتید. در میانه بافت قدیم یک آبشار قدیمی وجود دارد که همین امر باعث خنکی بافت قدیم قلات می‌شود.
رستوران‌های گیله‌وا و خانه مادربزرگ از معروفترین رستوران‌های روستای قلات هستند.
قلات یکی از نزدیکترین مناطق ییلاقی به شهر شیراز است. ۴۵ دقیقه رانندگی از شهر شیراز به سمت شهر یاسوج لازم است تا به روستای قلات برسید. شما در واقع در جاده شیراز-یاسوج بعد از رد کردن روستاهای دوکوهک و گویوم به روستای قلات می‌رسید.
به خاطر وجود امکانات رفاهی کامل در قلات شما نیاز به برداشتن وسایل خاصی ندارید اما ضد آفتاب، کفش مناسب، پاوربانک، کلاه و عینک فراموشتان نشود!
