امروز ۱۳ آذر برای اولین بار قصد مسافرت با قطار پرند را دارم و امیدوارم تجربه لذت بخشی باشد.
اول ماشین را در پارکینگ مقابل مترو پارک کردم که کاملاً پر بود و به سختی توانستم جای پارک پیدا کنم و پس از ۵ دقیقه وارد ایستگاه مترو شدم.باید بدانید که در هفته ابتدایی(تا جمعه ۱۷ آذر) بلیط مترو رایگان است.
در نگاه اول جمعیت بیش از ظرفیت صندلیها بنظر میرسد.
قطار ساعت ۱۰ و ۵۸ دقیقه رسید و پس از بارگیری افراد که مانند همیشه با عجله و ولع تصاحب صندلی همراه بود، ساعت ۱۰ و ۵۹ دقیقه درها بسته شد.
گرچه غلغله نبود اما چند نفری ایستاده بودند و در همین حین فنهای قطار خاموش شد و تنها صدای پچ پچ مسافرین به گوش میرسید; سپس در مجدد باز شد و هواکش شروع به کار کرد و پس از ۱ دقیقه مجدد درها بسته شدند
سرانجام ساعت ۱۱ و ۳ دقیقه قطار حرکت کرد.
قطار مشخص است که جدید نیست، شیشههای کثیف و خطوخش کف مترو گواه این ادعاست.
۱۱ و ۸ دقیقه از کنار کارتینگ و عوارضی پرند رد شدیم و هنوز روی زمین هستیم و تفاوتی با قطار (در مسیر و سرعت) حس نمیشود; جز چینش صندلیها که شخصاً صندلیهای اتوبوسی قطار را بیشتر میپسندم.
روی تابلوهای داخلی قطار ایستگاه بعدی حرم مطهر نوشته شده است اما روی نقشه باید به سمت ایستگاه شاهد-باقر شهر برویم. نمیدانم در کدام ایستگاه قرار است توقف داشته باشیم اما احتمالاً تا یک ساعت دیگر متوجه میشویم.
تا فرصت هست و ثابت نشسته ام کمی درباره مشکلاتی که بنظرم میرسد صحبت کنم.
– مشکلی که در نگاه اول بنظرم رسید نبود سطل زباله بود.
– و اینکه با توجه به این موضوع که اکثر افراد هر روز صبح به تهران میروند چرا اولین قطار ساعت ۷ حرکت میکند؟ مسلماً این باعث میشود که مترو، به ازدحام بیش از حد مسافرین قطار در ابتدای صبح(مسافرین ساعت ۵ تا ۶) کمکی نکند.
خب ساعت ۱۱ و ۲۴ دقیقه به ایستگاه فرودگاه امام رسیدیم و توقفی کوتاه داشتیم و کسی پیاده یا سوار نشد.
از اینکه قطار روی زمین حرکت میکند حس خوبی دارم که میتوانم اطراف رو مشاهده کنم البته فکر کنم ۳ بار هم از داخل تونلهای طولانی عبور کردیم که بیشتر حس متروهای داخل تهران را القا میکرد، تاریک و عدم درک سرعت و حرکت.
ساعت ۱۱ و ۴۷ دقیقه است و سفتی صندلی کمکم دارد اذیتکننده میشود. دوش به دوش آزاد راه خلیج فارس در حال حرکت هستیم و کم کم وارد زیر زمین میشویم.
رأس ساعت ۱۱ و ۵۰ دقیقه وارد ایستگاه شهر آفتاب شدیم، باز هم کسی در ایستگاه نیست ولی توقفمان کمی طول کشید و چندین بار درها باز و بسته شدند که دلیل آن را نمیدانم. اولین بار هست که روی تابلوهای راهنما، کلمات عربی میبینم و احتمالاً این مسیر برای مسافرین عربزبان مسیر پرترددی است.
حرکت کردیم و پس از ۵ دقیقه مجدد مترو متوقف شد و ۴ دقیقه ایست داشت و مجدد حرکت کرد و در ایستگاه شاهدشهر ساعت ۱۲ و ۲ دقیقه متوقف شد. مسافران کمی گنگ از اینکه پیاده شوند یا قطار به سمت تجریش حرکت میکند. بسیاری پیاده شدند و برخی نیز سوار شدند اما بصورت کلی کمی خلوت شد.
در نهایت مشخص شد که اگه میخواهید به سمت تجریش ادامه دهید باید خط را عوض کنید.
اگر بخواهم مقایسهای کوچک بین مترو پرند با قطار پرند داشته باشم بصورت جدول زیر خواهد بود:
مترو پرند | قطار پرند | |
قیمت | ۱۳ هزار تومان | ۴ هزار تومان |
زمان از پرند تا تهران | ۱ ساعت | ۱ ساعت و ۱۵ دقیقه |
دسترسی | دسترسی به مترو خط ۱(کهریزک-تجریش) | دسترسی به مترو خط ۳ و BRT ولیعصر |
راحتی | صندلی سفت | صندلی نسبتا نرم |
امیدوارم توضیحات تجربهام برای شما مفید بوده باشد. منتظر نظرات و تجربه شما در بخش کامنت هستم.
ممنون از توضیحات خوبتون. پس از پولی شدن احتمال زیاد خلوت تر میشه. من هم قصد دارم که از مترو پرند استفاده کنم حتما تجربم رو اینجا به اشتراک میذارم.